Summer ends, autumn comes...

Ελάτε τώρα, ας το παραδεχτούμε! Σε ποιόν δεν αρέσει το φθινόπωρο;! Είναι μια τόσο μυρωδάτη εποχή, με τόσο ωραία χρώματα! Γεμάτη νοσταλγία και ανακούφιση μερικές φορές, γεμάτη όνειρα ακόμα ακόμα!... Και σίγουρα, γεμάτη έμπνευση!

Τιιιι βγαίνει με τις πρώτες βροχές;... Εκτός από τα σαλιγκάρια, βγαίνουν και μανιτάρια!!!

 

Μικρά, υπέροχα καπελάκια φυτρώνουν παντού! Πάντα μου άρεσαν τα μανιτάρια, ειδικά όταν μικρή τα έβλεπα στα παραμύθια να γίνονται μικρά σπιτάκια για νεράιδες και ζωάκια! Μια βόλτα για περπάτημα στον Υμηττό αρκούσε για να μου έρθει η έμπνευση, και έφτιαξα δαχτυλίδια! 

Για δείτε...

Κι ένα λίγο διαφορετικό, και πιο απλό:

Ποια καλύτερη έμπνευση από τη φύση;... Λίγο να ανοίγαμε τα μάτια μας στον κόσμο και την ψυχή μας στην ομορφιά, όλα θα ήταν καλύτερα, δεν νομίζετε;... :)

Και για να μαθαίνουμε και πέντε πράγματα, η λέξη φθινόπωρο είναι σύνθετη και ετυμολογείται από το ρήμα φθίνω = μειώνομαι, λιγοστεύω, παρακμάζω, και από το ουσιαστικό οπώρα = φρούτο, που ετυμολογείται από την πρόθεση οπί (=επί) + ώρα, ή πιθανόν *ο(σ)αρα που συγγενεύει με το γοτθικό asans και το αρχαίο γερμανικό aran που σημαίνουν συγκομιδή. Το φθινόπωρο είναι λοιπόν η εποχή που λιγοστεύουν τα φρούτα και τα λαχανικά.

Το πρώτο συνθετικό της λέξης απαντά ήδη στη μυκηναϊκή ως κύριο όνομα (a-qi-ti-ta= Αφθίτα(ς), δηλαδή άφθαρτος), και με  ίδια σημασία το βρίσκουμε στον Όμηρο («άφθιτον κλέος»=άφθαρτη δόξα).

Στα ομηρικά έπη το φθινόπωρο αναφέρεται ως «εποχή της οπώρας», που αρχίζει με την εμφάνιση του Σείριου αργά, στο τέλος του καλοκαιριού, όταν «ο φθινοπωρινός βοριάς («ὀπωρινὸς Βορέης») ξεραίνει γρήγορα ένα φρεσκοποτισμένο περιβόλι» (Φ 346-347).

Αργότερα, συναντούμε τη λέξη φθινόπωρο στον Ηρόδοτο και στους μεταγενέστερους συγγραφείς, κάποτε εναλλακτικά με τη λέξη «μετόπωρον». Η λέξη χρησιμοποιείται με την ίδια σημασία ως σήμερα αυτούσια, ή στην ποιητική λογοτεχνική της εκδοχή «χινόπωρο», που προκύπτει από παρετυμολογική σύνδεση με το ρήμα «χύνω».

Στην ελληνική λαϊκή παράδοση το φθινόπωρο και οι πολλές αγροτικές εργασίες της εποχής βρίσκουν τη θέση τους σε παροιμίες όπως: «Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο» ή «Το Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια» και « Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει οχτώ σειρές στ’ αλώνι».

Είναι υπέροχο το φθινόπωρο!
Ας ήμουνα πουλί να πετούσα γύρω-γύρω τη γη ψάχνοντας για συνεχόμενα φθινόπωρα».
George Eliot

Πηγή: http://www.asprilexi.com/

Περιμένω τα σχόλιά σας! Κι αν έχετε κι εσείς τέτοιες... φθινοπωρινές εμπνεύσεις, μοιραστείτε τις μαζί μας, να χαρούμε κι εμείς!

Εγώ, η Μαριάννα